THEATERAFFICHE

Home Recensies Contact Site Map Zoeken
RECENSIES:

2005/2006

2004/2005

2003/2004

2002/2003

2001/2002

2000/2001

1999/2000

1998/1999

1997/1998



London



Delfts Eenakter Festival



Theaterlinks



Eerlijke hommage aan Sonneveld.

Titel: 'Sonneveld, de musical'
Genre: musical
Met: Jos Brink, Herman Boerman, Frans Mulder, Gerrie van der Klei e.a.
Tekst: Jos Brink, Wim Sonneveld, Friso Wiegersma, Huub Jansen, Annie M.G. Schmidt e.a.
Muziek: Wim Sonneveld, Ruud Bos, Harry Bannink e.a.
Regie: Horst Menzel
Gezien: 21 februari 2002, Theater De Naald, Naaldwijk

'Sonneveld, de musical' is niet zonder slag of stoot ontstaan. In eerste instantie had Jos Brink Lars Boom de opdracht gegeven het script te schrijven. Doch toen het script voltooid was, keurde Brink het af. Het was niet de hommage aan Sonneveld geworden die hem voor ogen stond. Vervolgens herschreef hij het hele stuk in korte tijd. Boom komt er bekaaid van af met één liedje in de tweede acte. Niettemin werd dit artistieke meningsverschil zonder rancune opgelost.
Maar daar bleef het niet bij. In de try-out periode lieten de nabestaanden van Sonneveld, de erven van Schmidt en Bannink en tekstschrijver Michel van der Plas van zich horen. Zij vielen over de veranderingen die Brink in sommige nummers had aangebracht. Met name de houding van de erven van Schmidt en Bannink was moeilijk te verklaren, aangezien zij de drastische veranderingen in 'Foxtrot' wèl hadden goedgekeurd. Ook dit meningsverschil werd uiteindelijk in der minne geschikt en op 19 oktober 2001 ging 'Sonneveld' in première.
Ik heb de voorstelling drie keer gezien en elke keer zag ik de acteurs in hun rollen groeien. Brink streefde er in eerste instantie naar Sonneveld te spélen en niet te immiteren. De laatste keer dat ik de voorstelling zag, had hij een perfecte mengeling tussen spelen en echt zíjn gevonden. Af en toe was de gelijkenis met Sonneveld huiveringwekkend sterk. Ook Armand Pol (als Albert Mol) en Hetty Feteris (als Annie M.G. Schmidt) maakten een dergelijke ontwikkeling door. Vooral bij Feteris waren er momenten dat zij Annie echt tot leven wekte.
De manier waarop het onderwerp - het leven van Wim Sonneveld - benaderd wordt, is verfrissend. Brink had deze musical bedoeld als hommage aan zijn grote voorbeeld. Niettemin laat hij ook de zwakke punten van Sonneveld zien. Dat levert een boeiende biografie op over een onzeker mens, een hypochonder, een dominant persoon die het zijn medewerkers moeilijk kon maken. Iemand die niet kon kiezen tussen zijn twee levenspartners en die daardoor een constante strijd voerde in zijn priv?leven.
In de voorstelling worden zware momenten afgewisseld met ongecompliceerde ensemblenummers en scetsjes in de beste Sonneveld-traditie. De ziekenhuisscène en de begrafenisscène (waarin het prachtige lied "Het lachen" is verwerkt) zijn behoorlijk aangrijpend. Daar tegenover staan een komische, zeer verrassende "Nikkelen Nelis", een leuke bewerking van "Catootje" en een gemoderniseerde Frater Venantius.
Brink is niet, zoals gewoonlijk, het middelpunt. Eigenlijk draait het verhaal om de twee levenspartners van Sonneveld: Huub Jansen (gespeeld door Frans Mulder) en Friso Wiegersma (Herman Boerman). Daarnaast is ook een grote rol weggelegd voor Gerrie van der Klei als Conny Stuart. Zij is subliem in haar monoloog; een stortvloed aan woorden doorspekt met sneers naar collega-actrices. Later zingt zij als een ware jazzvedette "Mijn wereld is Wim", over de onuitwisbare invloed die Sonneveld op haar leven heeft.
Ondanks alle problemen in de beginfase, is 'Sonneveld' een mooie, eerlijke musical geworden. Wars van electronische effecten en ingewikkelde decors. (Al had het decor wat uitgebreider mogen zijn, het is nu wel èrg karig.) Een musical die óók interessant is voor mensen die Sonneveld niet gekend hebben. En mensen die hem wel gekend hebben, krijgen nu een andere kant van hem te zien.

Home Recensies Contact Site Map Zoeken
Valid HTML 4.01 Transitional