THEATERAFFICHE

Home Recensies Contact Site Map Zoeken
RECENSIES:

2005/2006

2004/2005

2003/2004

2002/2003

2001/2002

2000/2001

1999/2000

1998/1999

1997/1998



London



Delfts Eenakter Festival



Theaterlinks



Welverdiende ode aan Friso Wiegersma

Telkens weer het dorp
Titel: Telkens weer het dorp
Genre: liedjesprogramma
Met: Jenny Arean, Marnix Kappers, Tony Neef en Joke de Kruijf
Tekst: Friso Wiegersma
Muziek: Ruud Bos, Harry Bannink, Erik Brey e.a.
Arrangementen: Ruud Bos
Regie: John Yost
Gezien: op donderdag 29 april 2004 in de Rijswijkse Schouwburg, Rijswijk

Ik ben opgegroeid met Sonneveld en Halsema. Toentertijd realiseerde ik mij niet dat achter veel van hun liedjes de tekstdichter Friso Wiegersma schuilging. Wiegersma treedt niet graag op de voorgrond. In eerste instantie schreef hij onder het pseudoniem Hugo Verhagen, om verwarring te voorkomen met zijn andere artistieke loopbaan: die van schilder en decor- en kostuumontwerper. Nadat Sonneveld was overleden trad Wiegersma enigszins uit de anonimiteit. Hij gebruikte in ieder geval zijn eigen naam.
In zijn betrekkelijk kleine oeuvre (hij schrijft alleen wanneer hij daartoe een gerichte opdracht krijgt) zitten uiteraard leuke, luchtige niemendalletjes. Meestal als 'opvullertjes' gebruikt in shows van Sonneveld. Maar in zo'n vrolijk niemendalletje duiken dan opeens zinnen op als "Och, een vlinder kan niet sjouwen en een karrenpaard niet zweven/'t Is maar hoe je 't wilt beschouwen/ 't Is maar hoe een mens wil leven". Als dat geen pure poëzie is? Hiermee bewijst Wiegersma keer op keer dat hij niet zomaar een liedjesschijver is, maar een tekstdichter.
De man die schitterende nummers schreef als "Het dorp", "Telkens weer", en "Het lachen", tevens verantwoordelijk voor lekkere meezingers als "Nikkelen Nelis" (ook bekend als "Zij kon het lonken niet laten"), "Josefien" en "Moeder ik wil bij de revue"; díe man is nu eindelijk geëerd met een programma dat bestaat uit zijn scheppingen.
Veel liedjes zijn - zo lijkt het - onherroepelijk verbonden met Sonneveld, maar de uitvoerenden van "Telkens weer het dorp" maken korte metten met dit vooroordeel. Allemaal geven ze een eigen draai aan de nummers, die daarmee een nieuwe impuls krijgen. Jenny Arean brengt een heerlijke, rauwe "Nikkelen Nelis", de stem van Tony Neef treft meerdere malen de gevoelige snaar, Joke de Kruijf zingt gewoon móói en is een plaatje om te zien en Marnix Kappers is helemaal op z'n plek in "Gerrit". Ieder heeft z'n eigen kwaliteiten en samen vormen ze een evenwichtige groep. Aangevuld met een gedegen vijfmansorkest, onder leiding van Ruud Bos, is het een avond die louter uit hoogtepunten bestaat. En dat alles is te danken aan een bescheiden tekstdichter, die zulk mooi materiaal levert. Daarom applaudisseerde ik die avond niet alleen voor de uitvoerende artiesten, maar ook voor Friso Wiegersma.
Wiegersma is nu 79 jaar. Ik hoop dat hij nog veel opdrachten tot het schrijven van liedjes zal krijgen. Anders bij deze: meneer Wiegersma, wilt u nog héél veel mooie, bijzondere, lyrische, nostalgische, ontroerende, gekke, grappige, snedige liedjes schrijven,alstublieft?

Home Recensies Contact Site Map Zoeken
Valid HTML 4.01 Transitional